(شاید عنوان پست کمی اغراق آمیز باشد.)
دیروز جلسه ایی بودیم و طرف مقابل از تیمی یاد کرد که با چهار نفر یک پلنت کامل پتروشیمی را اجرا کرده اند. من از دیروز متفکر این موضوع بودم که چطور یک پتروشیمی با چهار نفر ساخته و اداره می شود. با همکار که در این باره صحبت می کردیم گفت به این دلیل موفق هستند، چهار نفر هستند. گفت که ما ایرانی ها با هم نمی توانیم کار گروهی کنیم ومثل معروف :" تک تکمون خوبیم، مرده شور ترکیبمون روببره"
نصف روز گذشت وهمکار دیگری،خسته از روزگار، برای ارسال یک ایمیل زمین را با زمان جا به جا کرد. و من فهمیدم که چرا ما چهل نفر یک هجدهم فعالیت های یک پتروشیمی را نمی توانیم بعد از دو سال تاخیر انجام دهیم.
دیروز جلسه ایی بودیم و طرف مقابل از تیمی یاد کرد که با چهار نفر یک پلنت کامل پتروشیمی را اجرا کرده اند. من از دیروز متفکر این موضوع بودم که چطور یک پتروشیمی با چهار نفر ساخته و اداره می شود. با همکار که در این باره صحبت می کردیم گفت به این دلیل موفق هستند، چهار نفر هستند. گفت که ما ایرانی ها با هم نمی توانیم کار گروهی کنیم ومثل معروف :" تک تکمون خوبیم، مرده شور ترکیبمون روببره"
نصف روز گذشت وهمکار دیگری،خسته از روزگار، برای ارسال یک ایمیل زمین را با زمان جا به جا کرد. و من فهمیدم که چرا ما چهل نفر یک هجدهم فعالیت های یک پتروشیمی را نمی توانیم بعد از دو سال تاخیر انجام دهیم.
