نوروز

سال 88 بی بروبرگرد سال سختی بود،بسیار سخت.

ازبین رفتن حق مردم به سادگی هرچه تمام تر که فکر می کردند آن شب اهریمنی، نقطه پایان بود.

کشته و اسیر شدن تعداد زیادی از شریف ترین انسانهایی که این مملکت تا کنون به خود دیده.

تضیع بیش از پیش مردم ضعیف، خشونت بی حد وحصر وبرهنه که هموطن علیه هموطن انجام داد.

مرگ های متعدد، مرگ پرویز مشکاتیان، مرگ آیت الله منتظری...

با اینکه سال 88 کارنامه سنگینی برای خود ثبت کرد اما من از سال 88 متشکرم.

متشکرم که حساب خیلی چیزها را یکسره کرد، که خوب زمینه ایی شد برای اینکه همه بروز کنند، هر چه هستند را نشان دهند و

دیگر  بهانه ایی به دست کسی نباشد که نمی دانستم. سال 88 حق را از پرده بیرون کشید.

من از سال 88 متشکرم. نهالی که در این سال پرورش پیدا کرد و بالید دیگر قابل حذف شدن نیست.

جایی خواندم که خرداد 88 تمام نشد تا بهار شد...