سوال؟

بعضی وقت ها، بعضی آدم ها را می بینی که خیلی ظریف و پنهان با یک خط نامرئی یک جورهایی بین خودشان و اطراف خط می کشند. و از دیگران متوقع اند، متوقع اند که هر جور سرویسی که می خواهند را بگیرند. و انگار متوجه این موضوع هم نیستند. متوجه چیزی به اسم احترام دو طرفه.انگار این دیگران را فقط درمواقع خاصی برایشان وجود دارند، مواقعی که آنها تعریف می کنند و انگارهر تعریفی که انسانها یا موقعیت ها دارند،امکان خطا ندارد. انگار نمی توانند، یا نمی خواهند این را درک کنند که آدم ها مثل خودشان قابل احترامند. البته خوبیشان این است که زمین و زمان را خط خطی نمی کنند! خود محوری و خود خدا پنداری یکی از خصوصیاتی است که نوعا زیاد در جامعه ما دیده می شود،هر چند که استقرا قانون موثقی برای بررسی حالت های انسانی نیست!! گاهی اوقات از خودم می پرسم چرا آرمان مقدس سی سال پیش گروهی امروز به اینجا رسید؟ پی نوشت: گاهی نیاز داریم به عقب برگردیم و به خودمان دوباره نگاه کنیم...