۱۰.۰۷.۱۳۸۷

ساعت سه بعد از ظهر

درست همین جا. همیشه درست همین جا این اتفاق می افتد.درست همیشه و درست همین طور. به اینجا که می رسد درست یک طوری است که خودت وادار شوی بگذاری و بروی. نا تمام رهایش کنی. خودش وادارت می کند که نا امید شوی. و درست همیشه همین جا رها کردم و رفتم. این بار صعود می کنیم. صعود زمستانی...